Bankowość istnieje od momentu wybicia pierwszych walut – być może nawet wcześniej, w takiej czy innej formie. Waluta, w szczególności monety, wyrosła z podatków. W początkach starożytnych imperiów coroczne opodatkowanie jednej świni mogło być rozsądne, ale wraz z rozwojem ten rodzaj płatności stał się mniej pożądany.
Zrozumienie historii bankowości
Historia bankowości zaczęła się, gdy imperia potrzebowały sposobu płacenia za zagraniczne towary i usługi, które można by było łatwiej wymienić. Monety różnych rozmiarów i metali zajęły miejsce kruchych, nietrwałych banknotów papierowych.
Te monety musiały być jednak przechowywane w bezpiecznym miejscu. Starożytne domy nie miały stalowych sejfów, dlatego większość zamożnych ludzi prowadziła rachunki w swoich świątyniach. Wielu ludzi, miało nadzieję ze księża lub pracownicy świątyń, są zarówno pobożni, jak i uczciwi, co im dodawało poczucia bezpieczeństwa.
Historyczne zapiski z Grecji, Rzymu, Egiptu i starożytnego Babilonu sugerowały, że świątynie oprócz bezpiecznego przechowywania pożyczały pieniądze. Fakt, że większość świątyń była także centrum finansowym ich miast, jest głównym powodem, dla którego zostały splądrowane podczas wojen.
Monety mogą być gromadzone łatwiej niż inne towary np. takie jak wspomniane świnie. Pojawiła się więc klasa bogatych kupców, którzy mieli do kredyty w monetach, dla zainteresowanych ludzi w potrzebie. Świątynie zazwyczaj obsługiwały duże pożyczki, a także pożyczki dla różnych państw, a ci nowi prywatni pożyczkodawcy zajęli się mniejsza resztą
Pierwszy rzeczywisty bank
Rzymianie, na swoich własnych prawach usunęli banki ze świątyń i sformalizowali je w odrębnych budynkach. W tym czasie lichwiarze nadal działali ale największy handel i prawie wszystkie wydatki rządowe- obsługiwały banki instytucjonalne. Juliusz Cezar po przejęciu władzy podaje pierwszy przykład zezwalania bankierom na konfiskatę ziemi zamiast spłaty pożyczki. Było to świetne posuniecie władzy w sprawie wierzyciela i dłużnika, ponieważ szlachta ziemska była nietykalna przez większość historii, przenosząc długi na potomków, dopóki nie wygasł ród wierzyciela lub dłużnika.
Cesarstwo Rzymskie w końcu się rozpadło, ale niektóre z jego instytucji bankowych przetrwały w formie papieskich bankierów, które pojawiały się w Świętym Cesarstwie Rzymskim, oraz w towarzystwie templariuszy podczas wypraw krzyżowych. Drobni lichwiarze konkurujący z kościołem często byli potępiani za lichwę.
Visa Royal
Ostatecznie różni monarchowie, którzy panowali w Europie, zauważyli mocne strony instytucji bankowych. Ponieważ banki istniały dzięki łasce, a niekiedy wyraźnym statutom i umowom, rządzącej suwerenności, mocarstwa królewskie zaczęły zaciągać pożyczki, aby nadrobić trudne chwile w królewskim skarbcu, często na warunkach królewskich. Królowie doprowadzali do niepotrzebnych ekstrawagancji, kosztownych wojen i wyścigów zbrojeń z sąsiednimi królestwami, które często prowadziły do druzgocącego zadłużenia.
W 1557 roku Filip II Hiszpanii zdołał obciążyć swoje królestwo tak dużym długiem (w wyniku kilku bezcelowych wojen), że spowodował pierwsze na świecie bankructwo narodowe – a także drugie, trzecie i czwarte na świecie w krótkim odstępie czasu. Stało się tak, ponieważ 40% produktu narodowego brutto (PNB) kraju przeznaczano na spłaty zadłużenia.
Banki kupieckie
Większość banków do lat dwudziestych XX wieku, przekształciły swoje międzynarodowe powiązania w potęgę polityczną i finansową. Początkowo polegali głównie na prowizjach ze sprzedaży zagranicznych obligacji z Europy. To pozwoliło im zbudować swój kapitał.
W tym czasie bank nie był prawnie zobowiązany do ujawniania kwoty rezerwy kapitałowej , co świadczy o jego zdolności do przetrwania dużych, ponadprzeciętnych strat kredytowych. Ta tajemnicza praktyka oznaczała, że reputacja i historia banku liczyły się ponad wszystko. Gdy pojawił się duży przemysł i stworzył potrzebę finansowania przedsiębiorstw, żaden bank kupiecki nie mógł zapewnić wymaganego kapitału.
Historia banków w Polsce
W Polsce również zaczęło się od kupców oraz od banków kościelnych. W 1828 roku powstaje pierwszy polski Bank Emisyjny – Bank Polski. Niestety jego działalność zakończyła się w wyniku decyzji politycznych w 1886 roku.
Bank Handlowy powstał już w 1870 roku, a 30 lat później był największym prywatnym bankiem na ziemiach polskich. Jego obroty przewyższały przychody budżetowe ówczesnego Imperium Rosyjskiego.
Korzyści z bankowości
Z wyjątkiem bardzo zamożnych, bardzo niewiele osób kupuje domy za gotówkę. Większość z nas potrzebuje kredytu hipotecznego lub jakiejś formy kredytu, aby dokonać tak dużego zakupu. Wiele osób korzysta z kredytu w postaci kart kredytowych, aby zapłacić za przedmioty codziennego użytku. Świat, jaki znamy, nie funkcjonowałby tak sprawnie bez kredytu – lub bez banków udzielających kredytu.
Banki przeszły długą drogę od świątyń starożytnego świata, ale ich podstawowe praktyki biznesowe nie uległy zmianie. Banki udzielają kredytu lub pożyczki potrzebującym, a do spłaty kredytu żądają odsetek . Chociaż historia zmieniła drobne elementy modelu biznesowego , celem banku jest udzielanie pożyczek i ochrona pieniędzy deponentów.
Nawet jeśli przyszłość zabierze banki całkowicie zza rogu ulicy i przeniesie je do Internetu, banki będą nadal istnieć, aby pełnić tę podstawową funkcję.
